زگیلهای مقعدی، کندیلوما آکومیناتا، ناحیه اطراف و داخل مقعد را تحت تاثیر قرار می‌دهد. زگیل‌ها به صورت ضایعات کوچک، به اندازه سر یک سوزن ظاهر می‌شوند، و در نهایت به اندازه یک نخود رشد می‌کنند. از آن جا که معمولا باعث درد نمی‌شوند، اغلب بیماران حتی متوجه نمی‌شوند که زگیل دارند. در حالی که بسیاری از بیماران مبتلا به زگیل مقعد هیچ احساس ناراحتی نمی‌کنند و حتی نمی‌دانند که در حال حاضر زگیل وجود دارد، برخی دیگر ممکن است دچار خونریزی، خارش و ترشح شوند. زگیلهای مقعدی می‌توانند مانند جرم یا توده‌ای در این ناحیه باشند. زگیلهای مقعد چه باعث درد شوند و چه نشوند، باید برداشته شوند زیرا می‌توانند عفونت را در سراسر بدن گسترش دهند.
زگیلهای مقعدی و خطر سرطان
زگیلهای مقعدی (کندیلوما آکومیناتا) ضایعات کوچکی هستند که در داخل و اطراف مقعد ایجاد می‌شوند. اگرچه معمولا باعث درد نمی‌شوند، می‌توانند بزرگتر شوند و در طول زمان سرطانی شوند. به طور کلی، زگیلهای مقعد علایمی ایجاد نمی‌کنند، اما ممکن است دردناک، باعث خارش و ناخوشایند باشند. خوشبختانه، درمان‌های مختلفی وجود دارد که می‌توانند کمک کننده باشند. اگر زگیلهای مقعدی درمان نشوند، می‌توانند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان شوند. درمان به موقع زگیلهای مقعدی و جلوگیری از پخش آن و فراگیر شدن سطح پوست و داخل مقعد امری بسیار مهم است.
دلایل و عوامل خطر
اکثر زگیلهای مقعدی، 90٪ آن‌ها، توسط ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) ایجاد می‌شوند، یک بیماری منتشره از راه جنسی که به طور مستقیم از فردی به فرد دیگر منتقل میشود. عوامل خطر عبارتند از:
- سیگار کشیدن
- استفاده از قرص‌های ضد بارداری خوراکی
- داشتن شرکای جنسی متعدد
- داشتن رابطه جنسی در سن پایین
- داشتن مقاربت از راه مقعد
- سرکوب سیستم ایمنی
علائم زگیلهای مقعد
اگر چه زگیل مقعد اغلب غیر قابل توجه هستند، بعضی از بیماران علائم خارجی مانند خارش و خونریزی را تجربه خواهند کرد.
ترشح مخاط
علامت معمول زگیلهای مقعدی، رطوبت است. رطوبت ممکن است نشان دهد که اصطکاک زیاد در اطراف ناحیه مقعدی وجود دارد که باعث رطوبت میشود. لازم است هر گونه رطوبت را از این ناحیه برطرف کنید زیرا ممکن است علائم را بدتر کند و رشد باکتری را افزایش دهد. یکی از سریع‌ترین راه‌های درمان رطوبت، استفاده از یک پودر، مخصوصا برای پوست‌های حساس است. پودری را خریداری کنید که هیچ عطر افزوده ای ندارد و به دنبال پودری باشید که از هیدراسیون مناسب محافظت می‌کند؛ به این ترتیب سطح آن ناحیه دچار خشکی و ترک نخواهد شد. اگر شما مستعد آلرژی پوستی هستید، این روش را امتحان نکنید.
احساس وجود برجستگی یا توده در ناحیه مقعد
یکی از اولین نشانه‌های زگیل مقعدی، نقاطی است که در اطراف ناحیه مقعد ایجاد می‌شوند. زگیل‌ها، حداقل در ابتدا، کوچک و اندازه سر سوزن هستند و می‌توانند رنگ‌های مختلفی داشته باشند. اکثر زگیلهای مقعدی به رنگ گوشتی یا خنثی هستند، اما با گذشت زمان، ممکن است ظاهر قرمز و برانگیخته‌ای پیدا کنند. زگیل مقعدی معمولا صاف یا کمی برجسته هستند، اما اگر تحریک آن‌ها ادامه یابد، ممکن است اندازه‌شان بزرگ شود. یکی از موثرترین روش‌های درمان زگیلهای مقعد، کرایوتراپی است که از دمای انجماد استفاده می‌کند تا زگیل را منجمد کرده و از بین ببرد.
توده‌هایی که اندازه شان بزرگ میشود
هرچند زگیلهای مقعد معمولا به صورت لکه‌های کوچک روی پوست ظاهر می‌شوند، در طول زمان برجسته‌تر می‌شوند. به همین دلیل زگیلهای مقعد معمولا از لحاظ به صورت سر سوزن توصیف می‌شوند که مشاهده آن‌ها را دشوارتر می‌کند. همانطور که رشد می‌کنند، ممکن است خوشه‌هایی تشکیل دهند که از زگیلهای مختلف ساخته شده‌اند. این وضعیت گاهی اوقات به ظاهر گل کلمی شناخته میشود. رنگ زگیل‌ها نیز ممکن است متفاوت باشد: برخی ممکن است به رنگ گوشتی باشند، در حالی که سایر زگیل‌ها ممکن است زرد یا حتی قهوه‌ای روشن باشند. یک روش ساده برای درمان زگیل مقعد در خانه، گذاشتن یک بسته یخ روی ناحیه تحت تاثیر است که به علائمی مانند درد و خارش کمک می‌کند.
آزمایشات تشخیصی
علائم زگیل مقعدی ممکن است غیر قابل شناسایی باشند، بنابراین اگر علائمی دارید که باعث نگرانی شما میشود، مهم است که به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک شما برای تعیین تعداد دفعات و مدت زمان علائم شما، با یک تاریخچه پزشکی کامل شروع خواهد کرد. پزشک شما همچنین ممکن است تست‌های دیگری مانند معاینه فیزیکی را برای تشخیص مناسب انجام دهد.
درمان و روش‌ها
اگر زگیل‌ها بسیار کوچک هستند و تنها بر روی پوست اطراف مقعد وجود دارند، ممکن است با یک داروی موضعی درمان شوند. زگیلهای بزرگتر ممکن است با انجماد آن‌ها با نیتروژن مایع درمان شوند. در بعضی موارد شدیدتر، زگیل ممکن است نیاز به جراحی داشته باشد. اگر زگیل‌ها برداشته نشوند، بزرگتر می‌شوند و تکثیر می‌گردند. اگر زگیلهای مقعدی درمان نشوند، می‌توانند منجر به افزایش خطر ابتلا به سرطان شوند.
کرم، ژل، پماد
گزینه‌های ژل ، کرم و پماد شامل کرم ایمی کیمود، ژل پودوفیلکس و پماد سینکاتچینز می‌باشند. ایمی کیمود کرمی است که شما خودتان برای افزایش سیستم ایمنی بدن خود اعمال می‌کنید. شما کرم 5٪ ایمیویموید را در هنگام خواب، 3 بار در هفته و به مدت 16 هفته استفاده می‌کنید. هر شب از کرم ایمی کیمود 3.75٪ استفاده خواهید کرد. برای هر دو قدرت، باید 6 تا 10 ساعت بعد از قرار دادن کرم، ناحیه را با آب و صابون شستشو دهید. همچنین در زمانی که ایمی کیمود روی پوست شما قرار دارد، باید از رابطه جنسی اجتناب کنید، زیرا می‌تواند کاندوم و دیافراگم را تضعیف کند. رزین پودوفیلوکس و پودوفیلین، ژل‌هایی هستند که برای از بین بردن زگیل طراحی شده‌اند. پس از اعمال روی زگیل‌ها، و قبل از اینکه در تماس با لباس قرار گیرد، باید ناحیه در معرض هوا خشک شود پودوفیلوکس برای زگیلهای موجود در دهانه رحم، واژن یا کانال مقعد توصیه نمی‌شود. همچنین برای نواحی بزرگتر مناسب نمی‌باشد. اگر از مقدار زیادی استفاده کنید یا اجازه ندهید در معرض هوا خشک شود، ممکن است ژل را به نواحی دیگر انتشار دهید و عوارض جانبی ایجاد نمایید. پماد سینکاتچینز از عصاره چای سبز ساخته شده است. پماد سینکاتچینز 15٪ ، 3 بار در روز به مدت 16 هفته روی زگیل‌ها اعمال میشود. زمانی که پماد روی پوست شما است، باید از تمام تماس‌های جنسی خودداری کنید. اگر زگیل‌ها در یک ناحیه مرطوب یا در یک نقطه‌ای باشند که پوست روی هم کشیده میشود، کرم یا پمادی که به طور مستقیم بر روی زگیل‌ها قرار می‌گیرد، بهترین عمل می‌کند. اگر باردار هستید، باید از این داروها اجتناب کنید.
کرایوتراپی
پزشک شما همچنین می‌توانید زگیل‌ها را با استفاده از نیتروژن مایع و یک اپلیکاتور با سر پنبه‌ای یا دستگاه خاصی به نام کرایوپروب منجمد کند. سرما برای 10-20 ثانیه اعمال میشود. اگر زگیلهای زیادی دارید، یا اگر بزرگ هستند، پزشک شما ممکن است ابتدا ناحیه را با بی حسی موضعی بی حس نماید.
جراحی
این درمان می‌تواند تمام زگیلهای شما را در یک جلسه از بین ببرد. پس از بی حس کردن موضعی، پزشک شما می‌تواند زگیلهای شما را با روش‌های مختلف حذف کند. این روش‌ها عبارتند از:
- بریدن آن‌ها با قیچی
- تراشیدن آن‌ها با یک تیغ تیز (این کار برش تراشی نامیده میشود)
- استفاده از لیزر برای برداشتن آن‌ها (لیزر کورتاژ)
- سوزاندن آن‌ها با استفاده از الکتروکاتری، فرایندی که از یک پروب الکتریکی کم ولتاژ استفاده می‌کند.
در اغلب موارد شما بعد از جراحی، به بخیه نیاز نخواهید داشت.
محلول‌های اسیدی
پزشک شما می‌تواند برای درمان زگیل‌ها از تری کلرواستیک یا بیکلرواستیک استفاده کند. شما یک بار در هفته مقدار کمی از آن‌ها را به زگیل‌ها اعمال می‌کنید و اجازه می‌دهید خشک شود. این دارو روی زگیلهای کوچک و مرطوب بهتر اثر می‌کند و می‌تواند برای زگیلهای واژن و مقعد استفاده شود. از آن جایی که ویروسی که باعث ایجاد زگیلهای مقعدی میشود در بافت‌های بدن باقی می‌ماند، زگیلهای مقعد اغلب حتی تا شش ماه پس از درمان دوباره ایجاد می‌شوند. به این معنی که یک تک جلسه درمانی معمولا به طور دائم مسئله را حل نمی‌کند. درمان‌های اولیه احتمالا هر چند هفته یک بار انجام می‌شوند و تعداد دفعات آن‌ها با برطرف شدن مشکل کاهش می یابد. مراجعات بعدی با متخصص کولونکتال شما حتی بعد از رفع آخرین زگیل لازم است تا اطمینان حاصل شود که مشکل دوباره باز نمی‌گردد. تا مدت‌ها پس از اتمام درمان، همچنان نظارت مداوم بر ناحیه تحت تاثیر، همچنین اجتناب از تماس جنسی با افرادی که از زگیلهای مقعدی و یا تناسلی رنج می‌برند توصیه میشود. از آنجا که زگیلهای مقعدی و تناسلی اغلب بدون علامت هستند، برای جلوگیری از قرار گرفتن در معرض ویروس بیشتر، پرهیز از رابطه جنسی کامل یا معاینه شرکای جنسی توصیه میشود. استفاده از کاندوم ممکن است قرار گیری در معرض خطر را کاهش دهد اما از بیماری جلوگیری نمی‌کند. درمان زگیلهای مقعد مهم است زیرا گفته میشود که ممکن است یک راه پیشگیری از ایجاد سرطان مقعد باشد.
اگر در واژن یا دهانه رحم زگیل دارید، درمان‌های توصیه شده عبارتند از:
- کرایوتراپی یا نیتروژن مایع
- برداشتن با جراحی
- محلول اسیدی
اگر زگیل در مجرای ادرار دارید (لوله‌ای که ادرار را از کلیه به مثانه حمل می‌کند)، بهترین گزینه‌های درمان شما کرایوتراپی یا جراحی است.
درمان‌های خانگی برای زگیلهای مقعدی
بسته به سیستم ایمنی بدن شما، افراد دچار انواع مختلفی از ویروس زگیل می‌شوند و این ضایعات ممکن است کوچک و بی‌خطر باشند، یا کاملا بزرگ، آزاردهنده و ناخوشایند باشند. ویروس زگیل می‌تواند در هر جایی از بدن ظاهر شود و می‌تواند گسترش یابد. برای متوقف کردن آن‌ها، این درمان‌های خانگی برای زگیل یک راه عالی برای انجام درمان طبیعی و غیر تهاجمی هستند.
- سرکه سیب
- ویتامین سی
- سیر
- جوش شیرین
عوارض جانبی چیست؟
عوارض جانبی نادر هستند. ممکن است شامل تغییر رنگ پوست یا زخم باشند، به ویژه اگر زمان کافی برای بهبودی بین درمان‌ها نداشته باشید. عوارض نادرتر وضعیت شدید، و درد مزمن است. اگر شما زگیلهای مقعدی دارید، دفع مدفوع ممکن است دردناک باشد. شما همچنین ممکن است دچار شرایطی به نام فیستول شوید که نیاز به جراحی دارد.
اگر درمان نشوید چه اتفاقی می‌افتد؟
زگیلهای تناسلی ممکن است به خودی خود برطرف شوند یا باقی بمانند. اگر درمان نشوید، ممکن است زگیلهای تناسلی بیشتر یا بزرگتر ایجاد شود.
