لابیاپلاستی – هیپرتروفی لوب کوچک

موارد نیاز به لابیاپلاستی ناحیه شیار خلفی

یکی از انواع نرمال ظاهر خارجی واژن که گاهی مشاهده می شود بزرگ شدن و هیپرپلازی لوب کوچک در ناحیه درز خلفی است. بافت اضافه لوب کوچک اغلب به همراه یک رافی به سمت پرینه و گاهی حتی تا مقعد گسترش می یابد.

این بافت اضافه همیشه باید تصحیح شود چون هم از نظر زیبایی واژن خیلی ناخوشایند است بخصوص وقتی که این بخش از هیپرتروفی لوب کوچک در موقع شکل دهی و تصحیح لوب کوچک واژن، تصحیح نمی شود (شکل 1).

شکل 1- هیپرتروفی لوب کوچک در ناحیه درز خلفی

برای اینکه به نتیجه ای مطلوب از نظر زیبایی واژن دست یابیم، برش یک بخش الماس مانند از بافت به همرا بخش بالایی الماس در ناحیه کلیتوریس و بخش پایینی لایه بافتی که به سمت پرینه ادامه دارد، لازم است (شکل 2).

شکل 2- برش الماس شکل درز خلفی (در اینجا به همراه لابیاپلاستی تصحیح مرکب)

همچنین می توان همزمان بزرگی و افتادگی کلیتوریس یا فاصله دار شدن دهلیز واژن را تصحیح نمود اگر که شکل الماس مانند برش جراحی کمی پهن تر گرفته شود. همچنین می توان در طی این رویه از وسط عضله بولبواسپونژیوس را کوتاه و سفت کرد.

رویه جراحی لابیاپلاستی ناحیه درز خلفی

پس از نشانه زدن ناحیه با مارکر، پوست با دستگاه فرکانس بالا بریده می شود. با توجه به میزان کشش مورد نیاز، از بخیه های قابل جذب 3 صفر یا 0-4 برای به هم نزدیک کردن زیرجلدی لبه های زخم استفاده می شود. همچنین بهتر است زخم جراحی با استفاده از نخ بخیه تک رشته ای قابل جذب 6 صفر بسته شود (شکل 3).

شکل 3- (a) وضعیت پس از برش لوب در ناحیه درز خلفی (b) به هم نزدیک کردن حاشیه های زخم

درج مجدد و اتصال لابیا مینور به درز خلفی بایستی مستقیما در خط وسط و به سمت ناحیه تحتانی انجام شود تا از پل پوستی که در طول پل تحتانی واژن تشکیل می شوده پیشگیری کرد، که ممکن است دردسر ساز و در طی مقاربت جنسی دردناک شود (شکل 4).

شکل 4- درج مجدد بخش خلفی لابیا مینور همراه با کشیدگی عمودی